พอนซ์ เดอ ลีออน คือ

• ฮวน พอนซ์ เดอ ลีออน

• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอน     ๑ น. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น เช่น พอนตะเคียน พอนมะค่า, พูพอน ก็เรียก. ๒ ว.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• ดอ     ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
• ลี     ก. ไป.
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออน     ดัดง่าย ปรับให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ ยึดหยุ่น เชื่อง่าย
• ฮวน พอนซ์ เดอ ลีออน    พอนซ์ เดอ ลีออน
• ออนซ์    น. หน่วยวัดน้ำหนัก ๑ ออนซ์ มีค่าเท่ากับ fig0132.jpg (เศษ ๑ ส่วน ๑๖) ปอนด์ หรือ ๒๘.๓๔๑๕ กรัม. (อ. ounce).
• ออนซอน    (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ว. งาม; เพราะพริ้ง, ซาบซึ้งตรึงใจ. (เพี้ยนมาจาก อรชร).
• ทอนซิล    น. ปุ่มเนื้อเยื่อน้ำเหลือง อยู่ในบริเวณลำคอข้างละปุ่ม มีหน้าที่ช่วยป้องกันการแผ่กระจายของแบคทีเรียที่เข้าสู่ร่างกายผ่านทางลำคอ. (อ. tonsil).
• ออดอ้อน    ก. รบเร้า, เซ้าซี้จะเอาให้ได้, อ้อนออด ก็ว่า.
• ออนอเร เดอ บัลซํก    ออร์นอร์ บอลแซก
• ฟิล แอนเดอร์สัน    ฟิลิป วอร์เร็น แอนเดอร์สัน ฟิลิป แอนเดอร์สัน